روش جراحی آستینی کردن معده برای کاهش وزن
سایت مرجع
سایت مرجع
یکی از این روش های پر عارضه که خیلی از افراد چاق هم علاقه مندند آن را انجام دهند، عمل جراحی معده با هدف محدود کردن حجم معده یا جذب کمتر مواد غذایی است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، این عمل برای جایگزینی عمل باندینگ درافرادیکه BMI بین ۳۵ تا ۴۰ دارند وخصوصاً درکسانی که مشکل اصلی آنها احساس گرسنگی مکرر میباشد اندیکاسیون دارد.
همچنین در افرادیکه BMI بالای ۶۰ دارند جهت کاهش وزن مناسب این عمل در فاز اول عمل دئودنال سوئیچ، انجام می شود. پس از آنکه کاهش وزن قابل توجهی دراین بیماران ایجاد شد و BMI آنها به زیر ۵۰ رسید مرحله دوم که دئودنال سوئیچ است انجام می پذیرد.
افرادیکه بیماریهای زمینه ای نظیر آنمی، کرون و آستم شدید دارند و یا بیمارانی که از داروهای ضد التهابی غیر استیروئیدی استفاده می کنند بدلیل آنکه به اولسر ما رژینال مستعد هستند، بجای آنکه تحت عمل بای پس معده قرارگیرند، بهتر است گاسترکتومی اسلیو شوند.
دربیمارانی که مایل بداشتن جسم خارجی مثل حلقه نیستند و از مراجعات مکرر برای تنظیم حلقه پرهیز دارند، انجام عمل گاسترکتومی اسلیو جایگزین بسیار خوبی است.
عمل جراحی گاسترکتومی آستینی با انجام vertical gastrectomy از فاصله۲-۳ سانتی متری دریچه پیلور شروع وتا زاویه هیس به پایان می رسد. برای پیشگیری از تنگی یا گشاد بودن معده باقیمانده لازم است از یک بوژی یا calibrating tube باسایز ۳۲ استفاده نمود.
بعضی جراحان ازبوژی سایز ۳۶ استفاده میکنند. همچنین فاصله شروع رزکشن از پیلور نیز در بعضی مکاتب متغیر است. Gagner معتقد بفاصله ۱۰ سانتی از پیلور است وحال آنکه Baltazar از ۲ سانتیمتری دریچه پیلور رزکشن را شروع میکند. این بوژی از طریق دهان و توسط متخصص بیهوشی وارد مری وسپس معده میشود ودر امتداد خم کوچک نگه داشته میشود.
در این روش ۸۵ درصد معده بطور عمودی بکمک استاپلرهای خطی یا اندواستاپلر برداشته می شود و شاخه های عصب واگ که از لسر کروچر وارد معده می شوند حفظ می گردد. بنابر این عملکرد دریچه پیلور و حرکات پریستالتیسم معده به قوت خود باقی می ماند و بدون آنکه هر گونه سوء جذب یا آناستوموزی بین روده باریک و معده انجام شود تنها حجم معده به ۵۰ تا ۱۰۰ سی سی وگاهی تا ۲۰۰ سی سی تقلیل می یابد و بخشی از آن که مسئول ذخیره و انباشته شدن غذا میباشد برداشته می شود
در حقیقت نکته ی مهم این روش جراحی اینست که در این بخش از معده که برداشته میشود هورمونی ترشح میگردد که بنام ghrelin نامیده می شود و مسئول ایجاد گرسنگی و اشتها است و در غیاب آن احساس سیری و بی اشتهایی برای فرد حاصل میشود.
پس از برداشتن این قسمت از معده، سطح سرمی این هورمون به حداقل خود می رسد و احساس گرسنگی و میل به خوردن غذا در فرد کاهش می یابد.
مزایا :
در این عمل عوارض اعمال بزرگی مانند بای پس و انحراف بیلیوپانکراتیک، نظیر زخم حاشیه آناستوموز، کمبود ویتامینها، انسداد روده و استئوپروز وجود ندارد.
همچنین مشکلات ناشی ازجسم خارجی (حلقه) مانند سرخوردن حلقه، اروزیون وانسداد معده که در عمل باندینگ ممکنست ایجاد شود و نیز مراجعات مکرر پس از عمل وجود ندارد.
مسیرعبور غذا فیزیولوژیک است ومجرا یا روده ی نابجا یا قوس کور روده وجودندارد.
عمل بروش لاباراسکوبی انجام میشود و معده ی رزکت شده از طریق یکی از همان سوراخهای تروکار (mm15) خارج میشود.
در صورت عدم پاسخ مناسب بدرمان، براحتی قابل تغییر به روشهای دیگر نظیر بای پس و دئودنال سوئیچ است.
به لحاظ برداشت بخش عمده معده که مسئول ایجاد اشتها و گرسنگی است و ذخیره غذا در این قسمت انجام می شود، درکاهش وزن موثر تر از گاستریک بندینگ است.
میزان کاهش وزن طی ۲ سال پس از عمل بین ۴۰ تا ۸۰ % از اضافه وزن بدن می باشد .
معایب :
شیرینی خور شدن بیماران منجر به کندی سیر کاهش وزن می شود. درمواردی که بیمار دوباره وزن میگیرد عمل مجدد برای رزکسیون ان قسمت از معده که از حالت لوله ای خارج شده اندیکاسیون دارد.
مشکلات ناشی از استاپلینگ نظیر leakage باید مورد تأمل قرار گیرد .
۸۵% معده دراین عمل رزکت می شود و از شکم خارج می گردد لذا عمل غیر قابل برگشت است. این نکته را حتماباید به مریض گوشزد نمود.
عوارض :
مهمترین و شایعترین عارضه در این عمل leakage و فیستول معده است (۱%) به جز این با درجات کمتری آسیب طحالی که ممکن است منجر به اسپلنکتومی شود (۵/۰%) و همچنینDVT ، آمبولی ریه (۵/۰%)، عوارض تنفسی نظیر پنومونی و ARDS (25/0%) در لیست عوارض پس از این عمل قرار دارد.
خونریزی از محل استاپلینگ در دوره پس از عمل (۵/۰%) نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد .
میزان مرگ و میر این عمل جراحی کمتر از ۱% گزارش شده است.
مراقبت پس از عمل :
در روز دوم پس از عمل از بیماران در بخش رادیولوژی، گاستروگرافین میل بعمل می آید و چنانچه معده ی موزی شکل، بدون لیک از محل استاپلینگ مشاهده گردد، درن شکمی که در مجاورت آن قرار دارد خارج و رژیم مایعات صاف شده و رقیق شروع میشود .
بیماران تا دو هفته پس از عمل فقط بایستی از مایعات صاف شده با حجم کم و با فاصله از یکدیگر استفاده کنند، طی ۲-۱ ماه پس از عمل تدریجاً جامدات به میزان ۶۰۰ تا ۸۰۰ کالری در روز به رژیم غذایی آنها اضافه می شود. بیماران اکیداً بایستی از مصرف غذاها با حجم زیاد و نیز نوشابه های گازدار (بدلیل ایجاد ناگهانی حجم) خودداری کنند، در غیر اینصورت خصوصاً در روز های اول پس از عمل منجر به فیستول معده و بطور دیر رس منجر به درد معده و افزایش تدریجی حجم آن می شود و کاهش وزن را با کندی و یا توقف مواجه می نماید.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، این عمل برای جایگزینی عمل باندینگ درافرادیکه BMI بین ۳۵ تا ۴۰ دارند وخصوصاً درکسانی که مشکل اصلی آنها احساس گرسنگی مکرر میباشد اندیکاسیون دارد.
همچنین در افرادیکه BMI بالای ۶۰ دارند جهت کاهش وزن مناسب این عمل در فاز اول عمل دئودنال سوئیچ، انجام می شود. پس از آنکه کاهش وزن قابل توجهی دراین بیماران ایجاد شد و BMI آنها به زیر ۵۰ رسید مرحله دوم که دئودنال سوئیچ است انجام می پذیرد.
افرادیکه بیماریهای زمینه ای نظیر آنمی، کرون و آستم شدید دارند و یا بیمارانی که از داروهای ضد التهابی غیر استیروئیدی استفاده می کنند بدلیل آنکه به اولسر ما رژینال مستعد هستند، بجای آنکه تحت عمل بای پس معده قرارگیرند، بهتر است گاسترکتومی اسلیو شوند.
دربیمارانی که مایل بداشتن جسم خارجی مثل حلقه نیستند و از مراجعات مکرر برای تنظیم حلقه پرهیز دارند، انجام عمل گاسترکتومی اسلیو جایگزین بسیار خوبی است.
عمل جراحی گاسترکتومی آستینی با انجام vertical gastrectomy از فاصله۲-۳ سانتی متری دریچه پیلور شروع وتا زاویه هیس به پایان می رسد. برای پیشگیری از تنگی یا گشاد بودن معده باقیمانده لازم است از یک بوژی یا calibrating tube باسایز ۳۲ استفاده نمود.
بعضی جراحان ازبوژی سایز ۳۶ استفاده میکنند. همچنین فاصله شروع رزکشن از پیلور نیز در بعضی مکاتب متغیر است. Gagner معتقد بفاصله ۱۰ سانتی از پیلور است وحال آنکه Baltazar از ۲ سانتیمتری دریچه پیلور رزکشن را شروع میکند. این بوژی از طریق دهان و توسط متخصص بیهوشی وارد مری وسپس معده میشود ودر امتداد خم کوچک نگه داشته میشود.
در این روش ۸۵ درصد معده بطور عمودی بکمک استاپلرهای خطی یا اندواستاپلر برداشته می شود و شاخه های عصب واگ که از لسر کروچر وارد معده می شوند حفظ می گردد. بنابر این عملکرد دریچه پیلور و حرکات پریستالتیسم معده به قوت خود باقی می ماند و بدون آنکه هر گونه سوء جذب یا آناستوموزی بین روده باریک و معده انجام شود تنها حجم معده به ۵۰ تا ۱۰۰ سی سی وگاهی تا ۲۰۰ سی سی تقلیل می یابد و بخشی از آن که مسئول ذخیره و انباشته شدن غذا میباشد برداشته می شود
در حقیقت نکته ی مهم این روش جراحی اینست که در این بخش از معده که برداشته میشود هورمونی ترشح میگردد که بنام ghrelin نامیده می شود و مسئول ایجاد گرسنگی و اشتها است و در غیاب آن احساس سیری و بی اشتهایی برای فرد حاصل میشود.
پس از برداشتن این قسمت از معده، سطح سرمی این هورمون به حداقل خود می رسد و احساس گرسنگی و میل به خوردن غذا در فرد کاهش می یابد.
مزایا :
در این عمل عوارض اعمال بزرگی مانند بای پس و انحراف بیلیوپانکراتیک، نظیر زخم حاشیه آناستوموز، کمبود ویتامینها، انسداد روده و استئوپروز وجود ندارد.
همچنین مشکلات ناشی ازجسم خارجی (حلقه) مانند سرخوردن حلقه، اروزیون وانسداد معده که در عمل باندینگ ممکنست ایجاد شود و نیز مراجعات مکرر پس از عمل وجود ندارد.
مسیرعبور غذا فیزیولوژیک است ومجرا یا روده ی نابجا یا قوس کور روده وجودندارد.
عمل بروش لاباراسکوبی انجام میشود و معده ی رزکت شده از طریق یکی از همان سوراخهای تروکار (mm15) خارج میشود.
در صورت عدم پاسخ مناسب بدرمان، براحتی قابل تغییر به روشهای دیگر نظیر بای پس و دئودنال سوئیچ است.
به لحاظ برداشت بخش عمده معده که مسئول ایجاد اشتها و گرسنگی است و ذخیره غذا در این قسمت انجام می شود، درکاهش وزن موثر تر از گاستریک بندینگ است.
میزان کاهش وزن طی ۲ سال پس از عمل بین ۴۰ تا ۸۰ % از اضافه وزن بدن می باشد .
معایب :
شیرینی خور شدن بیماران منجر به کندی سیر کاهش وزن می شود. درمواردی که بیمار دوباره وزن میگیرد عمل مجدد برای رزکسیون ان قسمت از معده که از حالت لوله ای خارج شده اندیکاسیون دارد.
مشکلات ناشی از استاپلینگ نظیر leakage باید مورد تأمل قرار گیرد .
۸۵% معده دراین عمل رزکت می شود و از شکم خارج می گردد لذا عمل غیر قابل برگشت است. این نکته را حتماباید به مریض گوشزد نمود.
عوارض :
مهمترین و شایعترین عارضه در این عمل leakage و فیستول معده است (۱%) به جز این با درجات کمتری آسیب طحالی که ممکن است منجر به اسپلنکتومی شود (۵/۰%) و همچنینDVT ، آمبولی ریه (۵/۰%)، عوارض تنفسی نظیر پنومونی و ARDS (25/0%) در لیست عوارض پس از این عمل قرار دارد.
خونریزی از محل استاپلینگ در دوره پس از عمل (۵/۰%) نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد .
میزان مرگ و میر این عمل جراحی کمتر از ۱% گزارش شده است.
مراقبت پس از عمل :
در روز دوم پس از عمل از بیماران در بخش رادیولوژی، گاستروگرافین میل بعمل می آید و چنانچه معده ی موزی شکل، بدون لیک از محل استاپلینگ مشاهده گردد، درن شکمی که در مجاورت آن قرار دارد خارج و رژیم مایعات صاف شده و رقیق شروع میشود .
بیماران تا دو هفته پس از عمل فقط بایستی از مایعات صاف شده با حجم کم و با فاصله از یکدیگر استفاده کنند، طی ۲-۱ ماه پس از عمل تدریجاً جامدات به میزان ۶۰۰ تا ۸۰۰ کالری در روز به رژیم غذایی آنها اضافه می شود. بیماران اکیداً بایستی از مصرف غذاها با حجم زیاد و نیز نوشابه های گازدار (بدلیل ایجاد ناگهانی حجم) خودداری کنند، در غیر اینصورت خصوصاً در روز های اول پس از عمل منجر به فیستول معده و بطور دیر رس منجر به درد معده و افزایش تدریجی حجم آن می شود و کاهش وزن را با کندی و یا توقف مواجه می نماید.
---
© Copyright 2012 oonternet.com